16. Nigdy nie zastanawiałem się jak to może wpłynąć na moją przyszłość...aż do teraz.

Nathan

Patrzyłem przepraszająco na dziewczynę.

   -Przestań. Nathan przecież to nie twoja wina, że wyszło jak wyszło.-Mruknęła. Westchnąłem.

   -Wiem ale chciałem żebyś miała udany wieczór. A moi przyjaciele jak zwykle zrobili scenę. Wybacz zapomniałem cię uprzedzić, że nie są normalni.- Ta cicho się zaśmiała. Zatrzymaliśmy się przed dużym domem. Kayla również przyjechała tutaj na wakacje. Odwiedzała rodzinę ze strony jej przyszywanego ojca.

   -Oni są po prostu zakochani.- Powiedziała.-Z miłości robi się różne głupie rzeczy.- Dodała a ja po prostu pokiwałem twierdząco głową.

   -Co powiesz na rekompensatę ?- Na jej twarzy pojawił się uśmiech.- Jutro do południa idziemy całą rodziną na basen więc może zjemy popołudniu coś razem na mieście ? Co ty na to ?

   -Chętnie.- Odparła.- Muszę już iść.- Dodała po chwili. Dopiero teraz zdałem sobie sprawę, że przez cały czas trzymaliśmy się za ręce. Delikatnie ją do siebie przysunąłem i pocałowałem. Kay się nie opierała ale pozwoliła mi tylko na jednego całusa. Puściła mi oczko i szybkim krokiem ruszyła w stronę domu. Patrzyłem na jej idealne kształty a na ustach pojawiał mi się coraz większy uśmiech.

Jeszcze nigdy się tak nie czułem.

            Wszedłem do pokoju który dzieliłem z Tylerem. Chłopak leżał od pasa w górę nagi na swoim łóżku z założonymi rękami pod głową i wlepiał wzrok w sufit.

   -Stary, wszystko dobrze ?- Zapytałem ściągając koszule którą na sobie miałem. Nawet się nie poruszył. Wzruszyłem ramionami. Byłem okropnie zmęczony, nie miałem ochoty bawić się w psychologa. Wyjąłem z szafy swój ręcznik i poszedłem do łazienki wziąć szybki prysznic. Gdy wróciłem do pokoju Tyler nadal leżał w tej samej pozycji.

Jak zwykle się nawalił i tyle.

Stwierdziłem w myślał i położyłem się na swoje łóżko. Już prawie spałem gdy usłyszałem zachrypnięty głos przyjaciela.

   -Ona to robi specjalnie. Tylko po to żebym był zazdrosny. Ona i James nie są razem. Mam racje ?

   -Nie rozumiem kobiet a tym bardziej Melisy.- Odparłem.- Ale dziś wyglądali na całkiem szczęśliwych.

W odpowiedzi usłyszałem westchnienie. Moje oczy natychmiast się zamknęły.

***

            Usłyszałem okropny huk jakby w ziemie uderzył meteoryt. Gwałtownie się podniosłem. Przetarłem oczy i stwierdziłem, że leżę we własnym łóżku cały i zdrowy.

   -Chłopacy !- Usłyszałem kobiecy krzyk zza drzwi. Przewróciłem oczami. To było gorsze od zagłady świata.

Mama waliła nieprzerwanie w drzwi pięścią, próbując nas dobudzić.

Podniosłem się i chwiejnym, zaspanym krokiem doszedłem do drzwi. Przekręciłem klucz i uchyliłem je. Odwróciłem się żeby wrócić do łóżka ale mama wpadła do pokoju niczym wygłodniała hiena.

   -Nathan ! Umawialiśmy się dziś na basen ! Boże co z wami się ostatnio dzieje ?! Obudź Taylera i za pół godziny macie być na dole. Zjemy śniadanie a potem wszyscy razem pójdziemy na ten cholerny basen a wy będziecie się dobrze bawić. Zrozumiano ?- Spojrzała na mnie groźnie. Podniosłem ręce do góry na znak, że się poddaje. Moja mama to jedyna osoba z którą lepiej nie dyskutować gdy jest wściekła.

   -Idę obudzić Melisę.- Mruknęła. Wychodząc krzyknęła jeszcze.- Pół godziny !

Zdjąłem ze swojego łóżka jedną z poduszek i z całej siły rzuciłem w przyjaciela. Tyler przerażony natychmiast się podniósł do pozycji stojącej.

   -Oszalałeś ?!- Zapytał zły.

   -Za pół godziny mamy być na dole bo jak nie to…moja mama znowu tu przyjdzie.- Chłopak pokiwał głową, że rozumie. Często u mnie bywał i zdążył się przekonać jacy potrafią być moi rodzice.

Zła mama równa się szalona mama. W takich sytuacjach lepiej nie protestować tylko grzecznie przytakiwać.

   -Idę wziąć prysznic.- Powiedział zaspanym głosem brunet a ja usiadłem na swoim łóżku.

            Wujek Miles popatrzył po naszych twarzach i westchnął.

   -No to zapowiada się uroczy, rodzinny dzień.

Ja starałem się nie zasnąć. Melisa wyglądała jakby miała zaraz zwymiotować. Tyler pił trzecią kawę a Blake stał naburmuszony z założonymi rękami na klatce piersiowej.

   -Wstąpimy do baru po kawę ?- Zapytał Tyler.

            Poczułem pulsujący ból w plecach. Niechętnie otworzyłem oczy i podciągnąłem się na leżaku.

   -Jak długo spałem ?- Zapytałem Melisy która siedziała na swoim leżaku obok mnie z ogromnym kapeluszem na głowie.

   -Trzy godziny.- Mruknęła. Spojrzałem na jej twarz. Mogłem śmiało stwierdzić, że jej cera znowu była naturalnie blada.

   -Głowa nadal boli ?- Zapytałem zakładając okulary przeciwsłoneczne. Mili jęknęła.

   -Już nie tak bardzo. Kelner przyniósł mi szklankę wody i dwie aspiryny.- Wziąłem głęboki wdech i zerknąłem na basen hotelowy. Był ogromny. Z mojej lewej strony instruktor prowadził aerobik wodny. Zauważyłem mamę i ciocię Carmen które zgrabnie wykonywały wszystkie ćwiczenia. Na środkowej części rozgrywał się właśnie mecz wodnej siatkówki. Zauważyłem tam Taylera, tatę i wujka Milesa. W prawej części basenu która była przeznaczona do pływania Blake rwał jakąś panienkę. Nie rozumiałem go.

   -Blake jest gejem ale ciągle podrywa jakieś laski…-Mruknąłem do Mili. Ta westchnęła.

   -On jest mutantem.

   -Rzeczywiście, to wszystko tłumaczy.- Powiedziałem i cicho się zaśmialiśmy.

   -Przepraszam jeżeli popsułam wczoraj wieczór. Już nigdy się tak nie zaleje.-Jęknęła a ja się do niej uśmiechnąłem.- Jak bawiła się Kayla ?

   -Nieźle. Dziś idziemy na obiad. Może polecisz mi jakieś miejsce w którym można dobrze zjeść ?- Zapytałem.

   -Ona jest dla ciebie ważna ?- Nie spodziewałem się takiego pytania. Zamrugałem kilka razy. Nie myślałem nad tym. Po prostu lubiłem z nią spędzać czas.

   -Chyba tak.

   -To zrób jej niespodziankę. Niech poczuje, że ci na niej zależy. Obiad w restauracji jest przereklamowany. Postaraj się zrobić coś innego niż wszyscy.- Spojrzałem na nią i wtedy wpadłem na genialny plan.

***

            Spojrzałem na Tylera i zaniemówiłem.

   -Naprawdę ?- Zapytałem ironicznie, patrząc na jego różowy fartuch. Podniósł jedną brew do góry.

   -Jeżeli chcesz żebym ci pomagał to siedź cicho i zawiąż go na plecach.- Próbując powstrzymać się od śmiechu wykonałem to o co poprosił.

   -Nie wiedziałem, że lubisz gotować.- Mruknąłem gdy kazał mi wyjąć z szafy jakąś miskę.

   -Bo sam nie wiem czy lubię. Robię to pierwszy raz.- Odparł i wyszczerzył zęby w uśmiechu.

   -Dlaczego mi mówisz o tym dopiero teraz ?!- Zapytałem zły. Ja nie potrafiłem ugotować absolutnie nic.

   -Nie denerwuj się bo złość piękności szkodzi. Przecież to nie może być takie trudne.- Zmrużyłem oczy.-Zaufaj mi stary. Poradzę sobie.

Długo na niego patrzyłem aż w końcu po prostu przytaknąłem. Nie miałem innego wyboru. Żałowałem, że poprosiłem Melisę o pójście na miasto z Kaylą.

   -No dobra to co zrobisz ?- Zapytałem. Tyler przysunął do siebie laptopa i zerknął na ekran.

   -Zapiekankę z francuskim ciastem.-Przeczytał.- Myślisz, że francuskie ciasto da się kupić we Włoszech ?

   -Nie mam pojęcia.-Mruknąłem.

   -Nie szkodzi zdam się na męski instynkt i sam je przygotuje.-Powiedział Tyler i klasnął w dłonie.

   -Na pewno wiesz jak to zrobić ? Może jednak pomoże nam ciocia Carmen.-On pokręcił przecząco głowa.

   -Jestem niczym Gordon Ramsay, nie panikuj.- Wtedy jeszcze nie wiedziałem na co się piszę ale gdy już się o tym przekonałem…było za późno.

            Wszedłem do kuchni i rozejrzałem się dookoła. Położyłem kluczyki auta na jedyny czysty skrawek blatu. Tyler wyrzucał skorupki jaj do kosza.

   -Nie słyszałem żeby ktoś robił zapiekankę z jajami.- Powiedziałem patrząc sceptycznie na żółtą potrawę w naczyniu żaroodpornym.

   -To ściągnie całą potrawę.- Odparł dobitnie. Spojrzałem na kuchnię. Wszędzie było mnóstwo mąki i pomidorów. Tyler widząc to machnął uspokajająco ręką.

   -Zrzucimy to na Blake.- Wziął do ręki naczynie i wsunął do piekarnika.- Nie martw się.

Uśmiechnąłem się do przyjaciela i przybiliśmy sobie piątkę.

   -Dzięki stary, nie wiem co bym bez ciebie zrobił.- Tyler wytarł ręce o faruch.

            Wyszedłem z pokoju i wpadłem na Mili.

   -No w końcu cię znalazłam. Byłam w kuchni u Tylera mówił, że robisz się na boga.- Mruknęła.- Kayla będzie już za pół godziny.

   -Dzięki za pomoc.- Odparłem.

   -Nie ma za co dziękować. Miło spędziłyśmy dzień. A tak na marginesie gdy mówiłeś, że ugotujesz obiad byłam pewna, że sam to zrobisz a nie Tyler.- Dodała.

   -Musiałem po coś skoczyć do miasta.-Powiedziałem a ona się uśmiechnęła. Podałem jej małe pudełeczko. Otworzyła je i jęknęła.

   -Jakie to słooodkie !- Zapiszczała.- Zaskakujesz mnie. Co ta dziewczyna z tobą zrobiła ?- Szarmancko się uśmiechnąłem.

   -Mili czy w zapiekance powinny być jajka ?-Zapytałem czując okropny smród.

   -Jajka ? Po co ?- Zapytała. Zatkała nos.- Co tu tak jedzie ?

   -Żeby się ścięło czy coś takiego...- Powiedziałem a ta uderzyła się ręką w czoło.- To z góry.

   -Mogłam się domyślić, że to się tak skończy…To Tyler tam gotuje, prawda ?- Zapytała. Wolałem nie odpowiadać.- Boże, to jest skończony kretyn.- Wzięła mnie za rękę i pociągnęła w stronę schodów. Wbiegliśmy do kuchni.

   -Ciasto francuskie chyba jednak nie powinno składać się z sera.- Mruknął Tyler trzymając w rękach naczynie żaroodporne które obecnie było całe czarne. Melisa wybuchła śmiechem. Przetarłem twarz dłońmi. Nagle do kuchni wszedł wujek Miles z mamą.

   -Ten smród czuć nawet na zewnątrz !- Warknął wujek. Spojrzał na Tylera w różowym fartuszku i załamał ręce.- To twoja sprawka ? Kto mu w ogóle pozwolił gotować ?- Wujek Miles był bliski obłędu.

   -Spokojnie, gdy już poślubię pana córkę to ona będzie gotować.- Na twarzy Tylera pojawił się ogromny uśmiech. Melisa prychnęła , cicho przeklinając na bruneta, a ja się uśmiechnąłem.

***

            Kayla radośnie się zaśmiała.

   -To słodkie, że próbowaliście gotować.- Mruknęła. Przejechałem palcem po jej ramieniu.-No ale te zastępcze kanapki twojej mamy też są dobre.- Dodała spoglądając na koszyk. Siedzieliśmy na plaży już od dobrej godziny. Zwykle gdy szedłem już z jakąś dziewczyną na randkę to wiedziałem, że było to jednocześnie pierwsze i ostatnie takie spotkanie. Zazwyczaj czas okropnie mi się dłużył. Dobry wygląd często nie równał się ze zbyt wysoką inteligencją. Każda randka kończyła się tym samym. Zmieniały się tylko twarze i miejsca. Czasami następnego ranka nie mogłem sobie przypomnieć imienia dziewczyny z którą byłem. Melisa od zawsze powtarzała mi, że to co robię to świństwo a ja się z nią zgadzałem. Dobrze wiedziałem, że tak jest i nigdy nie zastanawiałem się jak to może wpłynąć na moją przyszłość...aż do teraz. Kiedy siedzę na tej plaży a czas płynie stanowczo za szybko. Kiedy w kobiecie nie pociąga mnie tylko wygląd zewnętrzny ale również tajemniczość.

   -O czym tak myślisz ?- Zapytała. Wzruszyłem ramionami.

   -Cieszę się, że wtedy na plaży mnie uderzyłaś.-Mruknąłem. Kay obradowała mnie uroczym uśmiechem. Pocałowałem jej odkryte ramię a ona położyła swoją głowę na moją. Poczułem zarys małego pudełeczka w kieszeni szortów. Natychmiast je zignorowałem.    

________

Od Jemi: Rozdział mi się po prostu podoba :) Nie mam zastrzeżeń :P A co wy myślicie ? :)