8. To nie okres buntu. To bycie kretynem.

                                                        Nathan

                Gdy tylko samochód się zatrzymał wypadłem z niego wściekły. Wujek Miles krzyknął jeszcze do Melisy ,że nie ma się ruszać z miejsca i pobiegł za mną. Złość mnie wręcz rozsadzała od środka.

Tak. Zgadza się. Nie brałem żadnego swojego związków na poważnie i bawiłem się dziewczynami z którymi byłem (nie raz tylko na jedną noc) ale nigdy pod żadnym pozorem żadnej z nich nie wykorzystałem w ten sposób.

Być draniem to jedno a gwałcicielem to  inna sprawa.

Gdy tylko dobiegłem do miejsca zdarzenia i zobaczyłem ten okropny widok coś we mnie pękło. Dziewczyna która mogła mieć około piętnastu lat leżała na trawie cała w piasku zalewając się łzami i krzycząc w niebogłosy gdy jeden z gimnazjalistów próbował jej zdjąć majtki. Może i by mu się udało gdyby nie to ,że kopnąłem go z całej siły w brzuch.

   -Spierdalać bo nie ręczę za siebie !- Krzyknąłem patrząc na leżącego szesnastolatka.- Chcecie skończyć jak on czy gorzej ?!

Wszyscy rzucili się do ucieczki. Złapałem Blake za kurtkę i posadziłem na ziemi.

   -Czy ty jesteś normalny ?! Boże jaki z ciebie gówniarz ! Nie wierzę ,że próbowałeś razem z tymi kretynami skrzywdzić tą dziewczynę ! Wiesz co twoja matka przeżywała w domu ?! Jesteś pieprzonym egoistą i nic więcej ! Nie jesteś wart zupełnie niczego !-Ryknąłem popychając go na ziemię. Myślę ,że gdyby nie wujek Miles który po chwili się zjawił zarżnąłbym dzieciaka. Odsunął mnie od niego i kazał zająć się dziewczyną. Spojrzałem w jej kierunku. Melisa podawała jej koc aby mogła się nim owinąć. Nawet nie zauważyłem kiedy przyszła.

   -Natychmiast wracaj do samochodu.- Usłyszałem stanowczy głos wujka.

   -I tylko tyle ?!- Warknąłem patrząc na odchodzącego nastolatka.

   -To ja jestem jego ojcem. Nie ty Nathan. Odwiozę go i zaraz wracam.

Powiedział i poszedł za nim.

Wziąłem głęboki oddech żeby się uspokoić. Dom Melisy nie jest daleko więc wujek powinien za chwilkę wrócić. Mamy co najwyżej pięć minut. Podszedłem do dziewczyn.

   -Czy oni zdążyli ci coś zrobić ?- Zapytałem zaciskając pięści. Mili obrzuciła mnie wściekłym spojrzeniem dając znać ,że to nieodpowiedni moment.

Dziewczyna pokręciła przecząco głową.

   -Z nami ci nic nie grozi. Powiedz jak masz na imię.- Mówiła łagodnym głosem brunetka. Wtedy zobaczyłem w jej oczach ,że nadal nie wierzy w to co się stało. Była w szoku. Cały spokój był udawany.

   -Isabel.- Odparła cicho blondynka.

   -Ja mam na imię Nathan a to moja przyjaciółka Melisa. Pomożemy ci ale musisz nam powiedzieć gdzie mieszkasz.- W tym momencie dziewczyna wybuchła płaczem a ja znienawidziłem tego gnojka całym sobą.

                                                                   ***

            Zerknąłem na zmartwioną twarz Melisy. Siedziała w rozciągniętym swetrze z nogami podciągniętymi pod brodę i pustym wzrokiem. Gdy przyszliśmy do niej z Tylerem była dokładnie w tej samej pozycji. Spojrzałem na zegarek. Byliśmy tu już dwadzieścia minut.

   -Co się stało później ?- Zapytałem. Opowiedziałem Tylerowi o tym co zaszło wczorajszej nocy. Wakacje we Włoszech stanęły pod wielkim znakiem zapytania. Właśnie powinniśmy pakować walizki do samochodu aby zdążyć na samolot. Usłyszałem płacz cioci Carmen z dołu i coś mnie zabolało.

   -Melisa !- Warknąłem na dziewczynę.

   -Gdy odwieźliśmy Isabel i wróciłam do domu mama płakała w salonie a tata starał się jakoś ją uspokoić. Blake siedział w swoim pokoju. Od wczoraj go nie widziałam. Nawet nie wychodzi żeby coś zjeść.- Odparła. Nie potrafiłem wyczuć w jej głosie żadnych emocji.

   -A co mówił młody ?- Zapytał Tyler.

   -Tata powiedział ,że gdy go odwoził do domu w samochodzie powiedział ,że on nie miał zamiaru skrzywdzić tej dziewczyny. Mówił ,że nie spodziewał się ,że to tak daleko zajdzie.- Odpowiadała jak zabawka którą się nakręca złotym kluczem.- Tata się do niego nie odezwał ani razu. On niszczy naszą rodzinę…- Dodała i zamknęła oczy. Spojrzałem na Tylera znacząco i równo wstaliśmy z podłogi na której do tej pory siedzieliśmy. Zajęliśmy miejsca po bokach Mili i ją przytuliliśmy.

Może i zwykle nie reaguję na nic tak uczuciowo. Od zawsze uważałem ,że to takie kobiece…i zbyt emocjonalne ale Mili nie była kimś zwykłym. Była najbliższą osoba którą miałem. Miałem gdzieś zdanie innych ludzi i to co by sobie pomyśleli na ten widok.

Rodzina jest najważniejsza.

   -Tata rozmawiał już z rodzicami tej dziewczyny… zastanawiają się czy nie wnieść oskarżenia o próbę gwałtu.- Zamknąłem oczy. To nie dzieje się naprawdę.

                                                                         ***

            Na mojej twarzy pojawił się szok.

   -Żartujesz…- Mruknąłem. Ojciec zaprzeczył ruchem głowy.

   -Nie jedziemy. Wakacje odwołane mimo tego ,że nie wniesiono oskarżenia.

   -Co ?! Nie !!- Krzyknąłem wściekły.- Chodzi o Blake ?! To przez niego nie jedziemy ?!

   -Uspokój się !- Przywołała mnie do porządku mama.

   -Zasrany szczeniak… Wszystko uchodzi mu płazem i zawsze musi postawić na swoim.- Wyrzuciłem z siebie. Rodzice spojrzeli na mnie źli. Wiedziałem ,że to mój kuzyn ale nie potrafiłem ukryć tego jak bardzo mnie wkurza. Mili tyle razy na niego narzekała.

   -Carmen i Miles nie potrafią go zmusić do tego wyjazdu a gdyby zrobili to siłą to mieli by z nim prawdopodobnie same problemy. Blake przechodzi teraz okres buntu…- Zaczęła mama. Machnąłem ręką.

   -To nie okres buntu. To bycie kretynem.          

   -Nathan.- Powiedział ostro ojciec. Spojrzałem w jego stronę i cicho przeprosiłem.

   -Dajcie nam trochę czasu. Może z Melisą i Tylerem jakoś go przekonamy.- Powiedziałem. W tym momencie w mojej głowie pojawił się szaleńczy pomysł. Na mojej twarzy zawitał uśmiech.

   -Nie wiem co wymyśliłeś ale nie mam ochoty mieć do czynienia z jakimikolwiek służbami !- Krzyknęła za mną mama gdy wbiegałem na górę. Jak ona dobrze mnie zna.

   -Wiesz ,że on odziedziczył charakter po tobie ?- Zapytał mężczyzna delikatnie uśmiechając się do swojej żony.

   -Wiem. Za tobą znowu inteligencję.- Odparła kobieta i pocałowała swojego męża. Mimo upływu czasu nadal bardzo się kochali. -Właśnie dlatego się boje co wymyślił…- Dodała uśmiechając się.

                                                                    ***

            W czach Tylera widziałem nadzieję jednak Mili była sceptyczna.

   -To nie wypali. Efekt będzie jeszcze gorszy.- Powiedziała kręcąc głową.

   -Uda się.- Zaprzeczyłem jej. Dziewczyna westchnęła i spojrzała po naszych twarzach.

   -Dobra. Zróbmy to.

Zacząłem poruszać brwiami w górę i dół.

            Cichutko przekręciłem klucz w drzwiach i na trzy wpadliśmy w trójkę do niego z impetem. Zamknąłem pokój od wewnątrz. Odwróciłem się do zaskoczonego chłopaka i złośliwie uśmiechnąłem. Po mojej prawej stronie stała Melisa trzymając w rękach album ze zdjęciami a po lewej Tyler z telefonem.

   -Czego chcecie ?- Zapytał Blake patrząc na nas jak idiotów.

   -Umowy.- Odparłem a on się roześmiał.

   -Mam was w dupie. Nie będzie żadnej umowy. Nigdzie nie jadę ze starymi i wami. Jesteście powaleni.- Pchnąłem go na łóżko a ten spojrzał na mnie przerażony. Budziłem w dzieciaku respekt to dobrze.

   -A my mamy w dupie twoje zachcianki. Nie robimy tego tylko dla siebie ale też dla rodziców. My równie dobrze możemy pojechać na te wakacje gdzie chcemy ale to im zależy żeby to były Włochy. A teraz słuchaj uważnie bo nie będę powtarzał. Masz zejść na dół i oznajmić swoim staruszkom ,że zmieniłeś zdanie i pojedziesz.

   -Chyba zwariowałeś !- Zaśmiał się. Tyler i Mili podeszli bliżej a ten natychmiast umilkł.

   -Coś za coś. Ty z nami pojedziesz a my zgodzimy się wziąć ciebie pod skrzydła. Będziesz mógł z nami jeździć na imprezy i wychodzić nocami. Masz tylko wracać do hotelu.- Mówiłem szybko.

   -Nie.- Odparł.- Nigdzie nie jadę. Nie rozumiecie tego ?

   -Nie musisz z nami tam spędzać czasu.- Dodała Melisa. Była zdenerwowana. Wszedłem jej w słowo.

   -Jeżeli się nie zgodzisz twoi rodzice obejrzą sobie to.- Mruknąłem. Tyler włączył filmik na którym Blake całował się z jakimś innym chłopakiem. Nie było dla niego zaskoczeniem ,że wiemy iż jest gejem ale nie wierzył ,że będziemy mieli czelność to pokazać.- A to będzie na dokładkę dla twoich znajomych.- Dodałem a Mili otworzyła album rodzinny. Były tam zdjęcia Blake z różnych kąpieli oraz wystąpień publicznych.

   -Nie odważycie się…-Syknął. Zmrużyłem oczy.

   -Chcesz się założyć ?- Zapytaliśmy równo.

                                                                       ***

            Na twarzy cioci Carmen pojawiło się zaskoczenie.

   -Naprawdę chcesz jechać ?- Zapytała. Blake pokiwał głową. Moi rodzice wiercili we mnie dziurę wzrokiem.

   -Mam jeden warunek. Chcę chodzić z nimi na imprezy.- Mruknął wskazując na naszą trójkę. Gdy tylko ciocia Carmen usłyszała ,że Blake zmienił zdanie to zadzwoniła od razu po moich rodziców aby podjąć wspólnie decyzje.

   -Co wy na to ?- Zapytał wujek Miles.

   -Może być.- Odparła Mili.

   -W takim razie…lecimy jutrzejszym porannym samolotem !- Powiedziała szczęśliwa ciocia. Na twarzy Blake pojawił się złośliwy uśmieszek… już wtedy wiedziałem ,że będzie sprawiał mnóstwo kłopotów.

_____

Od Jemi: Jestem z siebie cholernie dumna :D Rozdział mi się podoba :) To chyba najlepszy który tu napisałam :) Pisało mi się go lekko i przyjemnie :) Mam nadzieję ,że wy też jesteście zadowoleni ;)